Αν και παρουσιάστηκε ανταγωνιστικός ο ΑΡΗΣ μας στο Β ημίχρονο τελικά δεν κατάφερε να πάρει έστω τον βαθμό της ισοπαλίας και το μόνο που μας έμεινε η 4η κίτρινη κάρτα του Τάτου και οι φόβοι για τους τραυματισμούς παικτών όπως είναι ο Ηρακλής αλλά και ο Γιαννώτας και Πουλίδο που παρόλο που έμειναν μέσα στο παιχνίδι έδειξαν να πονάνε στις κινήσεις τους. Ο Ολυμπιακός απαίτησε την νίκη από το πρώτο δευτερόλεπτο, η άμυνα μας έδειξε τις γνωστές αδυναμίες της και ο Σιδηρόπουλος ήταν εκεί για να σιγουρέψει ότι τίποτα δεν θα στραβώσει για την ομάδα του Πειραιά.

Αναμένομενη η τελική έκβαση του αγώνα σε ένα παιχνίδι που η ομάδα μας θα μπορούσε να είχε δεχθεί πολλά περισσότερα γκολ αν δεν είχε την βοήθεια της τύχης και του πολύ καλού Διούδη παρά την αδράνεια του στο πρώτο γκολ. Ένα γκολ που αν και φέρει ευθύνη ο Διούδης που δεν βγήκε και έδωσε το δικαίωμα στον Τζιμπούρ να σκοράρει από πολυ κοντά αφού  όμως κάνει καθαρό επιθετικό φάουλ πάνω στον Ηρακλή που φυσικά ο Σιδηρόπουλος δεν είδε και δεν σφύριξε. Όπως δεν είδε  και δεν σφύριξε τουλάχιστον 4 κραυγαλέες κίτρινες κάρτες σε τραβήγματα που είχαν ως σκοπό να κόψουν τις αντεπιθέσεις μας. Ενώ και ο επόπτης όποτε μπορούσε έδινε κάποια πλάγια ανάποδα μόνο και μόνο για να δείξει στα "αφεντικά" ότι αξίζει να ανήκει στην μεγάλη "οικογένεια" του Ολυμπιακού. Εξαιρετικός και σήμερα  ο Τάτος που έκανε όλο το παιχνίδι της ομάδος μας και έδωσε την ασιστ στον Αγγελούδη με τον τελευταίο να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και να αγχώνει τους αντιπάλους μας. Κάτι που θα μπορούσε να είχε γίνει σαφώς πιο νωρίς αν έστω σε μια από τις 3 φορές που οι παίκτες μας σούταραν υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις δεν μπλόκαραν την μπάλα την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή οι αμυντικοί του Ολυμπιακού. Κάτι που έγινε και στην καλή προσπάθεια του Γιαννώτα με τον Μανωλά να κόβει την πάσα στον αφύλαχτο Διαμαντάκο που βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση. Ένας Γιαννώτας που μπορεί να μην πραγματοποίησε κάποια εξαιρετική εμφάνιση αλλά σε γενικές γραμμές ήταν θετικός. Μεγάλο πρόβλημα στα αμυντικά χαφ όπου δεν πρόσφεραν καμία βοήθεια στην αμυντική τετράδα με αποτέλεσμα να δεχθούμε το δεύτερο γκολ σχετικά εύκολα αλλά και να δημιουργηθούν πολλές ακόμη επικίνδυνες καταστάσεις για την εστία μας. Ευχάριστη έκπληξη εκτός από τον Διούδη ήταν και ο Κοτσώνης που όταν πήρε τη θέση του απαράδεκτου Ζαραδούκα (που είχε το θράσος να χειροκροτήσει τον κόσμο του Ολυμπιακού αγνοώντας ότι φοράει τη φανέλα του ΑΡΗ) έδωσε ζωντάνια στην αριστερή πλευρά και συνδυάστηκε αρκετά καλά με τον Γιαννώτα και τον Τάτο.

Το παιχνίδι με τον πρωταθλητή πέρασε χωρίς να γίνει κάποιο θαύμα όπως κατά καιρούς βλέπουμε να πραγματοποιούν ομάδες όπως η Λάρισα ή Κέρκυρα όταν καίγονται για βαθμούς άρα νομίζω ότι φάνηκε στην πράξη κατά πόσο ανήκουμε σε κάποιο άρμα και πόσο ο Ολυμπιακός θέλει να μας βοηθήσει να σωθούμε. Αντιθέτως τα περίεργα αποτελέσματα έχουν ξεκινήσει από πολύ νωρίς και όλα δείχνουν ότι αν δεν έρθει η νίκη την επόμενη αγωνιστική στη Βέροια μάλλον δύσκολα θα καταφέρουμε να την γλιτώσουμε. Με τόσες ομάδες ασανσέρ  να έχουν ήδη σωθεί λογικό για τα δεδομένα του Ελληνικού πρωταθλήματος είναι να αρχίσουν τα πάρε δώσε ώστε στο μέλλον όταν χρειαστούν αυτές οι ομάδες βαθμούς για να σωθούν να έχουν από κάπου να πάρουν παρά να αγωνιστούν για την ιστορία τους, τον κόσμο και το δέλεαρ με εξαιρετικής χρονιάς. Πάντως αυτό που έγινε στο ΟΦΗ - Πλατανιάς και στο Ξάνθη - Βέροια δεν ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε. Για αυτό ακριβώς θα πρέπει την επόμενη αγωνιστική να τα δώσουμε όλα μιας και αναμένεται να δούμε πολλά ακόμη περίεργα αποτελέσματα μέχρι τη λήξη του πρωταθλήματος...